PO CO TEN FILM?
Chcemy podnieść świadomość społeczeństwa na temat Projektowanego Turnickiego Parku Narodowego oraz pobudzić motywację do ochrony bogactwa przyrodniczego.
Od momentu powstania ostatniego parku narodowego w Polsce w 2001 roku, minęło już aż 22 lata. Obecnie powierzchnia zajmowana przez polskie parki narodowe stanowi niewielki odsetek, nie przekraczający 1% całkowitej powierzchni kraju – poziom istotnie niższy niż średnia europejska.
Poprzez film spróbujemy wywołać konstruktywną dyskusję na temat potrzeb ochrony obszarów przyrodniczych i zachęcić do współpracy w celu utworzenia Parku Narodowego. Pragniemy również dostarczyć widzom wiedzy o wyjątkowych gatunkach roślin i zwierząt oraz zwrócić uwagę na znaczenie zrównoważonego współistnienia z naturą.
Naszym celem jest również uchwycenie niepowtarzalnej urody Projektowanego Turnickiego Parku Narodowego, oddając jego dzikość i harmonię przyrody. Równocześnie dążymy do stworzenia poruszającej opowieści, która połączy widzów z historią i ludźmi związanymi z tamtejszymi rejonami, wciągając ich zarówno emocjonalnie, jak i intelektualnie.
Film o Turnickim to historia miejsca bez oficjalnego dokumentu ustanowienia Parku Narodowego – to dzieło determinacji ludzi, dla których los spuścizny przyrodniczej ma ogromne znaczenie.
Chcemy pokazać światu piękno Turnickiego, gdzie rosną unikalne rośliny, takie jak buławnik mieczolistny czy goździk kosmaty, a także żyją rzadkie zwierzęta, w tym wilki, niedźwiedzie brunatne, wydry, ryś, bobry oraz różnorodne gatunki płazów i ptaków.
- Wzmocnienie więzi – produkcja zbliży nas do natury, a także do ludzi związanych z Turnickim, tworząc więź między nami a tym wyjątkowym miejscem.
- Rozbudzenie empatii – opowieść o trudach ochrony przyrody i kultury lokalnej wzbudzi zrozumienie dla tych wyzwań.
- Aktywizacja – film zainspiruje nas do angażowania się w inicjatywy na rzecz ochrony przyrody i kulturowego dziedzictwa
By jednak nasza wizja mogła się zrealizować, potrzebujemy Twojego wsparcia.
Warto zwrócić uwagę, że od momentu powstania ostatniego parku narodowego w Polsce w 2001 roku, minęło już aż 22 lata, a w tym czasie nie utworzono żadnego nowego obszaru chronionego. Obecnie powierzchnia zajmowana przez polskie parki narodowe stanowi niewielki odsetek, nie przekraczający 1% całkowitej powierzchni kraju – poziom istotnie niższy niż średnia europejska.